ای فصل غیر منتظر داستان من!
معشوق ناگهانی دور از گمان من
ای مطلع امید من ای چشم روشنت
زیبا‌ترین ستاره‌ی هفت آسمان من
آه ای همیشه گل که به سرخی در این خزان
گل کرده‌ای به باغچه‌ی بازوان من
در فترت ملال و سکوتی که داشتم
عشق تو طُرفه حادثه‌ی ناگهان من
ای در فصول مرثیه و سوگ باز هم
شوقت نهاده قول و غزل بر زبان من
حس کردنی‌ست قصه‌ی عشقم نه گفتنی
ای قاصر از حکایت حسنت بیان من
با من بمان و سایه ی مهر از سرم مگیر
من زنده‌ام به مهر تو ای مهربان من!
کی می‌رسد زمان عزیز یگانگی
تا من از آن تو شوم و تو از آن من
شعر از حسین منزوی
ای ,تو ,مهر ,زنده‌ام ,منای ,مهربان ,تو ای ,ای مهربان ,مهربان من ,از آن ,به مهر
درباره این سایت